...
Εξωσωματική Γονιμοποίηση Η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) είναι μια σύνθετη σειρά διαδικασιών που χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν στη γονιμότητα ή να αποτρέψουν γενετικά προβλήματα και να βοηθήσουν στη σύλληψη ενός παιδιού. Κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, συλλέγονται (ανακτώνται) ώριμα ωάρια από τις ωοθήκες και γονιμοποιούνται από σπέρμα σε εργαστήριο. Στη συνέχεια, το γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) ή τα ωάρια (έμβρυα) μεταφέρονται σε μια μήτρα. Ένας πλήρης κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης διαρκεί περίπου τρεις εβδομάδες. Μερικές φορές τα βήματα αυτά χωρίζονται σε διαφορετικά μέρη και η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο. Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο αποτελεσματική μορφή υποβοηθούμενης αναπαραγωγικής τεχνολογίας. Η διαδικασία μπορεί να γίνει με τη χρήση των ωαρίων και του σπέρματος του ίδιου του ζευγαριού. Ή η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να περιλαμβάνει ωάρια, σπέρμα ή έμβρυα από γνωστό ή ανώνυμο δότη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας φορέας κύησης -κάποια που έχει ένα έμβρυο εμφυτευμένο στη μήτρα-. Οι πιθανότητές σας να αποκτήσετε ένα υγιές μωρό με τη χρήση εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία σας και η αιτία της υπογονιμότητας. Επιπλέον, η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι χρονοβόρα, δαπανηρή και επεμβατική. Εάν μεταφερθούν περισσότερα από ένα έμβρυα στη μήτρα, η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη με περισσότερα από ένα έμβρυα (πολλαπλή εγκυμοσύνη).

Εξωσωματική Γονιμοποίηση (IVF)

Η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) είναι μια σύνθετη σειρά διαδικασιών που χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν στη γονιμότητα ή να αποτρέψουν γενετικά προβλήματα και να βοηθήσουν στη σύλληψη ενός παιδιού.

Κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, συλλέγονται (ανακτώνται) ώριμα ωάρια από τις ωοθήκες και γονιμοποιούνται από σπέρμα σε εργαστήριο. Στη συνέχεια, το γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) ή τα ωάρια (έμβρυα) μεταφέρονται σε μια μήτρα. Ένας πλήρης κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης διαρκεί περίπου τρεις εβδομάδες. Μερικές φορές τα βήματα αυτά χωρίζονται σε διαφορετικά μέρη και η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο αποτελεσματική μορφή υποβοηθούμενης αναπαραγωγικής τεχνολογίας. Η διαδικασία μπορεί να γίνει με τη χρήση των ωαρίων και του σπέρματος του ίδιου του ζευγαριού. Ή η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να περιλαμβάνει ωάρια, σπέρμα ή έμβρυα από γνωστό ή ανώνυμο δότη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας φορέας κύησης -κάποια που έχει ένα έμβρυο εμφυτευμένο στη μήτρα-.

Οι πιθανότητές σας να αποκτήσετε ένα υγιές μωρό με τη χρήση εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία σας και η αιτία της υπογονιμότητας. Επιπλέον, η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι χρονοβόρα, δαπανηρή και επεμβατική. Εάν μεταφερθούν περισσότερα από ένα έμβρυα στη μήτρα, η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη με περισσότερα από ένα έμβρυα (πολλαπλή εγκυμοσύνη).

Γιατί γίνεται η Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) είναι μια θεραπεία για υπογονιμότητα ή γενετικά προβλήματα. Εάν η εξωσωματική γονιμοποίηση πραγματοποιείται για τη θεραπεία της υπογονιμότητας, εσείς και ο σύντροφός σας μπορεί να είστε σε θέση να δοκιμάσετε λιγότερο επεμβατικές θεραπευτικές επιλογές πριν από την προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης, συμπεριλαμβανομένων φαρμάκων γονιμότητας για την αύξηση της παραγωγής ωαρίων ή ενδομήτριας σπερματέγχυσης – μια διαδικασία κατά την οποία το σπέρμα τοποθετείται απευθείας στη μήτρα κοντά στον χρόνο της ωορρηξίας.

Ορισμένες φορές, η εξωσωματική γονιμοποίηση προσφέρεται ως κύρια θεραπεία υπογονιμότητας σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί επίσης να γίνει εάν έχετε ορισμένες παθήσεις της υγείας σας. Για παράδειγμα, η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι μια επιλογή εάν εσείς ή ο σύντροφός σας έχετε:

  • Βλάβη ή απόφραξη της σάλπιγγας. Η βλάβη ή η απόφραξη της σάλπιγγας δυσχεραίνει τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου ή τη μετάβαση ενός εμβρύου στη μήτρα.
  • Διαταραχές ωορρηξίας. Εάν η ωορρηξία είναι σπάνια ή απουσιάζει, λιγότερα ωάρια είναι διαθέσιμα για γονιμοποίηση.
  • Ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση εμφανίζεται όταν ιστός παρόμοιος με την επένδυση της μήτρας εμφυτεύεται και αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα – συχνά επηρεάζοντας τη λειτουργία των ωοθηκών, της μήτρας και των σαλπίγγων.
  • Ινομυώματα της μήτρας. Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι στη μήτρα. Είναι συνηθισμένοι σε γυναίκες ηλικίας 30 και 40 ετών. Τα ινομυώματα μπορεί να παρεμποδίσουν την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.
  • Προηγούμενη στειροποίηση ή αφαίρεση των σαλπίγγων. Η απολίνωση των σαλπίγγων είναι ένας τύπος στειροποίησης κατά τον οποίο οι σάλπιγγες κόβονται ή αποφράσσονται για να αποτραπεί μόνιμα η εγκυμοσύνη. Εάν επιθυμείτε να συλλάβετε μετά την απολίνωση των σαλπίγγων, η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι μια εναλλακτική λύση στη χειρουργική επέμβαση αντιστροφής της απολίνωσης των σαλπίγγων.
  • Διαταραγμένη παραγωγή ή λειτουργία σπέρματος. Συγκέντρωση σπέρματος κάτω του μέσου όρου, αδύναμη κίνηση του σπέρματος (κακή κινητικότητα) ή ανωμαλίες στο μέγεθος και το σχήμα του σπέρματος μπορεί να δυσχεράνουν τη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπέρμα. Εάν διαπιστωθούν ανωμαλίες στο σπέρμα, πρέπει να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν διορθώσιμα προβλήματα ή υποκείμενες ανησυχίες υγείας.
  • Ανεξήγητη υπογονιμότητα. Ανεξήγητη υπογονιμότητα σημαίνει ότι δεν έχει βρεθεί καμία αιτία υπογονιμότητας παρά την αξιολόγηση για κοινά αίτια.
  • Μια γενετική διαταραχή. Εάν εσείς ή ο σύντροφός σας κινδυνεύετε να μεταδώσετε μια γενετική διαταραχή στο παιδί σας, μπορεί να είστε υποψήφιοι για προεμφυτευτικό γενετικό έλεγχο – μια διαδικασία που περιλαμβάνει εξωσωματική γονιμοποίηση. Αφού τα ωάρια συλλεχθούν και γονιμοποιηθούν, ελέγχονται για ορισμένα γενετικά προβλήματα, αν και δεν μπορούν να βρεθούν όλα τα γενετικά προβλήματα. Τα έμβρυα που δεν περιέχουν εντοπισμένα προβλήματα μπορούν να μεταφερθούν στη μήτρα.
  • Διατήρηση της γονιμότητας για καρκίνο ή άλλες συνθήκες υγείας. Εάν πρόκειται να ξεκινήσετε θεραπεία καρκίνου – όπως ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία – που θα μπορούσε να βλάψει τη γονιμότητά σας, η εξωσωματική γονιμοποίηση για τη διατήρηση της γονιμότητας μπορεί να είναι μια επιλογή. Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν λήψη ωαρίων από τις ωοθήκες τους και να τα καταψύξουν σε μη γονιμοποιημένη κατάσταση για μελλοντική χρήση. Ή τα ωάρια μπορούν να γονιμοποιηθούν και να καταψυχθούν ως έμβρυα για μελλοντική χρήση.

Γυναίκες που δεν έχουν λειτουργική μήτρα ή για τις οποίες η εγκυμοσύνη ενέχει σοβαρό κίνδυνο για την υγεία τους μπορεί να επιλέξουν την εξωσωματική γονιμοποίηση χρησιμοποιώντας ένα άλλο άτομο για να κυοφορήσει την εγκυμοσύνη (παρένθετη μητέρα). Στην περίπτωση αυτή, τα ωάρια της γυναίκας γονιμοποιούνται με σπέρμα, αλλά τα έμβρυα που προκύπτουν τοποθετούνται στη μήτρα της παρένθετης μητέρας.

Κίνδυνοι

Οι κίνδυνοι της εξωσωματικής γονιμοποίησης περιλαμβάνουν:

  • Πολύδυμη κύηση. Η εξωσωματική γονιμοποίηση αυξάνει τον κίνδυνο πολύδυμων κυήσεων εάν μεταφερθούν περισσότερα από ένα έμβρυα στη μήτρα σας. Μια εγκυμοσύνη με πολλαπλά έμβρυα ενέχει υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού και χαμηλού βάρους γέννησης από ό,τι η εγκυμοσύνη με ένα μόνο έμβρυο. 
  • Πρόωρος τοκετός και χαμηλό βάρος γέννησης. Οι έρευνες δείχνουν ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο το μωρό να γεννηθεί πρόωρα ή με χαμηλό βάρος γέννησης.
  • Σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Η χρήση ενέσιμων φαρμάκων γονιμότητας, όπως η ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (HCG), για την πρόκληση ωορρηξίας μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, κατά το οποίο οι ωοθήκες σας διογκώνονται και γίνονται επώδυνες.
    Τα συμπτώματα διαρκούν συνήθως μία εβδομάδα και περιλαμβάνουν ήπιο κοιλιακό άλγος, φούσκωμα, ναυτία, έμετο και διάρροια. Εάν μείνετε έγκυος, ωστόσο, τα συμπτώματά σας μπορεί να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες. Σπάνια, είναι δυνατόν να αναπτυχθεί μια πιο σοβαρή μορφή του συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών που μπορεί επίσης να προκαλέσει ταχεία αύξηση του σωματικού βάρους και δύσπνοια.
  • Αποβολή. Το ποσοστό αποβολής για τις γυναίκες που συλλαμβάνουν με εξωσωματική γονιμοποίηση με φρέσκα έμβρυα είναι παρόμοιο με εκείνο των γυναικών που συλλαμβάνουν με φυσικό τρόπο – περίπου 15% έως 25% – αλλά το ποσοστό αυξάνεται με την ηλικία της μητέρας.
  • Επιπλοκές της διαδικασίας ανάκτησης ωαρίων. Η χρήση βελόνας αναρρόφησης για τη συλλογή ωαρίων ενδέχεται να προκαλέσει αιμορραγία, λοίμωξη ή βλάβη στο έντερο, την ουροδόχο κύστη ή ένα αιμοφόρο αγγείο. Κίνδυνοι συνδέονται επίσης με την καταστολή και τη γενική αναισθησία, εάν χρησιμοποιούνται.
  • Έκτοπη κύηση. Περίπου 2% έως 5% των γυναικών που χρησιμοποιούν εξωσωματική γονιμοποίηση θα έχουν έκτοπη κύηση – όταν το γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται εκτός της μήτρας, συνήθως σε μια σάλπιγγα. Το γονιμοποιημένο ωάριο δεν μπορεί να επιβιώσει έξω από τη μήτρα και δεν υπάρχει τρόπος να συνεχιστεί η εγκυμοσύνη.
  • Γεννητικά ελαττώματα. Η ηλικία της μητέρας είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη γενετικών ανωμαλιών, ανεξάρτητα από τον τρόπο σύλληψης του παιδιού. Χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να διαπιστωθεί εάν τα μωρά που συλλαμβάνονται με εξωσωματική γονιμοποίηση ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων γενετικών ανωμαλιών.
  • Καρκίνος. Αν και ορισμένες πρώιμες μελέτες υπέδειξαν ότι μπορεί να υπάρχει σχέση μεταξύ ορισμένων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη διέγερση της ανάπτυξης των ωαρίων και της ανάπτυξης ενός συγκεκριμένου τύπου όγκου στις ωοθήκες, πιο πρόσφατες μελέτες δεν υποστηρίζουν αυτά τα ευρήματα. Δεν φαίνεται να υπάρχει σημαντικά αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού, του ενδομητρίου, του τραχήλου της μήτρας ή των ωοθηκών μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση.
  • Στρες. Η χρήση της εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να είναι οικονομικά, σωματικά και συναισθηματικά εξαντλητική. Η υποστήριξη από συμβούλους, συγγενείς και φίλους μπορεί να βοηθήσει εσάς και τον σύντροφό σας να ξεπεράσετε τα σκαμπανεβάσματα της θεραπείας υπογονιμότητας.

Προετοιμασία IVF

Το ποσοστό επιτυχίας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι ηλικίες και τα ιατρικά προβλήματα των ασθενών, καθώς και ο θεραπευτικός πληθυσμός και οι θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Πριν ξεκινήσετε έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης με τη χρήση των δικών σας ωαρίων και σπέρματος, εσείς και ο σύντροφός σας θα χρειαστείτε πιθανότατα διάφορες εξετάσεις, όπως

  • Δοκιμή ωοθηκικού αποθέματος. Για να προσδιορίσει την ποσότητα και την ποιότητα των ωαρίων σας, ο γιατρός μπορεί να εξετάσει τη συγκέντρωση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), της οιστραδιόλης (οιστρογόνα) και της αντιμυλλεριανής ορμόνης στο αίμα σας κατά τις πρώτες ημέρες του εμμηνορροϊκού σας κύκλου. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων, που συχνά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με ένα υπερηχογράφημα των ωοθηκών σας, μπορούν να βοηθήσουν στην πρόβλεψη του τρόπου με τον οποίο οι ωοθήκες σας θα ανταποκριθούν στα φάρμακα γονιμότητας.
  • Ανάλυση σπέρματος. Εάν δεν έχει γίνει στο πλαίσιο της αρχικής αξιολόγησης της γονιμότητάς σας, θα πραγματοποιηθεί ανάλυση σπέρματος λίγο πριν από την έναρξη ενός κύκλου θεραπείας εξωσωματικής γονιμοποίησης.
  • Έλεγχος για μολυσματικές ασθένειες. Τόσο εσείς όσο και ο σύντροφός σας θα υποβληθείτε σε έλεγχο για μολυσματικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του HIV.
  • Πρακτική (εικονική) εμβρυομεταφορά. Ο γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει μια εικονική εμβρυομεταφορά για να καθορίσει το βάθος της κοιλότητας της μήτρας σας και την τεχνική που είναι πιθανότερο να τοποθετήσει με επιτυχία τα έμβρυα στη μήτρα.
  • Εξέταση της μήτρας. Ο γιατρός θα εξετάσει την εσωτερική επένδυση της μήτρας πριν ξεκινήσετε την εξωσωματική γονιμοποίηση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μια ηχοϋστερογραφία – κατά την οποία εγχέεται υγρό μέσω του τραχήλου της μήτρας στη μήτρα – και ένα υπερηχογράφημα για τη δημιουργία εικόνων της κοιλότητας της μήτρας σας. Ή μπορεί να περιλαμβάνει υστεροσκόπηση – κατά την οποία ένα λεπτό, εύκαμπτο, φωτιζόμενο τηλεσκόπιο (υστεροσκόπιο) εισάγεται μέσω του κόλπου και του τραχήλου της μήτρας σας στη μήτρα σας.

Πριν ξεκινήσετε έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης, εξετάστε σημαντικές ερωτήσεις, όπως:

  • Τι θα κάνετε με τυχόν επιπλέον έμβρυα;
    Τα επιπλέον έμβρυα μπορούν να καταψυχθούν και να αποθηκευτούν για μελλοντική χρήση για αρκετά χρόνια. Δεν θα επιβιώσουν όλα τα έμβρυα από τη διαδικασία κατάψυξης και απόψυξης, αν και τα περισσότερα θα επιβιώσουν.
    Η κατοχή κατεψυγμένων εμβρύων μπορεί να καταστήσει τους μελλοντικούς κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης λιγότερο δαπανηρούς και λιγότερο επεμβατικούς. Ή, μπορεί να είστε σε θέση να δωρίσετε αχρησιμοποίητα κατεψυγμένα έμβρυα σε άλλο ζευγάρι ή σε ερευνητική εγκατάσταση. Μπορεί επίσης να επιλέξετε να απορρίψετε τα αχρησιμοποίητα έμβρυα.

Τι μπορείτε να περιμένετε

Η εξωσωματική γονιμοποίηση περιλαμβάνει διάφορα στάδια – διέγερση των ωοθηκών, ανάκτηση ωαρίων, ανάκτηση σπέρματος, γονιμοποίηση και εμβρυομεταφορά. Ένας κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να διαρκέσει περίπου δύο έως τρεις εβδομάδες. Μπορεί να χρειαστούν περισσότεροι από ένας κύκλοι.

Πρόκληση ωορρηξίας

Η έναρξη ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης ξεκινά με τη χρήση συνθετικών ορμονών για τη διέγερση των ωοθηκών ώστε να παράγουν πολλαπλά ωάρια – αντί για το ένα ωάριο που συνήθως αναπτύσσεται κάθε μήνα. Τα πολλαπλά ωάρια είναι απαραίτητα επειδή ορισμένα ωάρια δεν θα γονιμοποιηθούν ή δεν θα αναπτυχθούν κανονικά μετά τη γονιμοποίηση.

Μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφορα διαφορετικά φάρμακα, όπως:

  • Φάρμακα για τη διέγερση των ωοθηκών. Για τη διέγερση των ωοθηκών σας, μπορεί να λάβετε ένα ενέσιμο φάρμακο που περιέχει μια ορμόνη διέγερσης ωοθυλακίων (FSH), μια ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH) ή έναν συνδυασμό και των δύο. Αυτά τα φάρμακα διεγείρουν περισσότερα από ένα ωάρια να αναπτυχθούν κάθε φορά.
  • Φάρμακα για την ωρίμανση των ωαρίων. Όταν τα ωοθυλάκια είναι έτοιμα για την ανάκτηση ωαρίων – γενικά μετά από οκτώ έως 14 ημέρες – θα λάβετε ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (HCG) ή άλλα φάρμακα για να βοηθήσετε τα ωάρια να ωριμάσουν.
  • Φάρμακα για την πρόληψη της πρόωρης ωορρηξίας. Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν το σώμα σας να απελευθερώσει τα αναπτυσσόμενα ωάρια πολύ σύντομα.
  • Φάρμακα για την προετοιμασία του βλεννογόνου της μήτρας σας. Την ημέρα της ωοληψίας ή κατά τη στιγμή της εμβρυομεταφοράς, μπορεί να σας συστηθεί να αρχίσετε να λαμβάνετε συμπληρώματα προγεστερόνης για να κάνετε την επένδυση της μήτρας σας πιο δεκτική στην εμφύτευση.

Ο γιατρός σας θα συνεργαστεί μαζί σας για να καθορίσει ποια φάρμακα να χρησιμοποιήσετε και πότε να τα χρησιμοποιήσετε.

Συνήθως, θα χρειαστείτε μία έως δύο εβδομάδες διέγερσης των ωοθηκών πριν τα ωάριά σας είναι έτοιμα για ανάκτηση. Για να προσδιορίσετε πότε τα ωάρια είναι έτοιμα για λήψη, μπορεί να έχετε:

  • Κολπικό υπερηχογράφημα, μια απεικονιστική εξέταση των ωοθηκών σας για την παρακολούθηση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων – σάκων των ωοθηκών που είναι γεμάτοι με υγρό, όπου ωριμάζουν τα ωάρια
  • Εξετάσεις αίματος, για να μετρηθεί η ανταπόκρισή σας στα φάρμακα διέγερσης των ωοθηκών – τα επίπεδα των οιστρογόνων συνήθως αυξάνονται καθώς αναπτύσσονται τα ωοθυλάκια και τα επίπεδα της προγεστερόνης παραμένουν χαμηλά μέχρι μετά την ωορρηξία

Ορισμένες φορές οι κύκλοι εξωσωματικής γονιμοποίησης πρέπει να ακυρωθούν πριν από την ανάκτηση ωαρίων για έναν από αυτούς τους λόγους:

  1. Ανεπαρκής αριθμός ωοθυλακίων που αναπτύσσονται
  2. Πρόωρη ωορρηξία
  3. Ανάπτυξη υπερβολικά πολλών ωοθυλακίων, με κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών
  4. Άλλα ιατρικά θέματα

Εάν ο κύκλος σας ακυρωθεί, μπορεί να σας συστηθεί αλλαγή των φαρμάκων ή των δόσεών τους για την προώθηση καλύτερης ανταπόκρισης κατά τη διάρκεια μελλοντικών κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ή μπορεί να σας υποδειχθεί ότι χρειάζεστε δότρια ωαρίων.

Ανάκτηση ωαρίων

  1. Κατά τη διάρκεια της ανάκτησης ωαρίων, θα σας χορηγηθεί ηρεμιστικό και παυσίπονα.
  2. Η διακολπική αναρρόφηση με υπερηχογράφημα είναι η συνήθης μέθοδος ανάκτησης. Ένας καθετήρας υπερήχων εισάγεται στον κόλπο σας για τον εντοπισμό των ωοθυλακίων. Στη συνέχεια, μια λεπτή βελόνα εισάγεται σε έναν οδηγό υπερήχων για να περάσει μέσα από τον κόλπο και μέσα στα ωοθυλάκια για να ανακτήσει τα ωάρια.
  3. Εάν οι ωοθήκες σας δεν είναι προσβάσιμες μέσω διακολπικού υπερηχογραφήματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα κοιλιακό υπερηχογράφημα για την καθοδήγηση της βελόνας.
  4. Τα ωάρια αφαιρούνται από τα ωοθυλάκια μέσω μιας βελόνας που συνδέεται με μια συσκευή αναρρόφησης. Πολλαπλά ωάρια μπορούν να αφαιρεθούν σε περίπου 20 λεπτά.
  5. Μετά την αφαίρεση των ωαρίων, μπορεί να νιώσετε κράμπες και αίσθημα πληρότητας ή πίεσης.
  6. Τα ώριμα ωάρια τοποθετούνται σε θρεπτικό υγρό (μέσο καλλιέργειας) και επωάζονται. Τα ωάρια που φαίνονται υγιή και ώριμα θα αναμιχθούν με σπέρμα για να επιχειρηθεί η δημιουργία εμβρύων. Ωστόσο, ενδέχεται να μην γονιμοποιηθούν επιτυχώς όλα τα ωάρια.

Ανάκτηση σπέρματος

Το σπέρμα διαχωρίζεται από το σπερματικό υγρό στο εργαστήριο.

Γονιμοποίηση

Η γονιμοποίηση μπορεί να επιχειρηθεί με δύο κοινές μεθόδους:

  • Συμβατική σπερματέγχυση. Κατά τη συμβατική σπερματέγχυση, υγιές σπέρμα και ώριμα ωάρια αναμειγνύονται και επωάζονται.
  • Ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος (ICSI). Κατά την ICSI, ένα μόνο υγιές σπέρμα εγχέεται απευθείας σε κάθε ώριμο ωάριο. Η ICSI χρησιμοποιείται συχνά όταν η ποιότητα ή ο αριθμός του σπέρματος αποτελεί πρόβλημα ή όταν οι προσπάθειες γονιμοποίησης κατά τη διάρκεια προηγούμενων κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης απέτυχαν.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να σας συστηθούν άλλες διαδικασίες πριν από τη μεταφορά εμβρύων.

  • Υποβοηθούμενη εκκόλαψη. Περίπου πέντε έως έξι ημέρες μετά τη γονιμοποίηση, ένα έμβρυο “εκκολάπτεται” από τη μεμβράνη που το περιβάλλει (zona pellucida), επιτρέποντάς του να εμφυτευτεί στην επένδυση της μήτρας. Εάν είστε γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας ή εάν είχατε πολλαπλές αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης, μπορεί να σας συστηθεί η υποβοηθούμενη εκκόλαψη – μια τεχνική κατά την οποία γίνεται μια οπή στη zona pellucida λίγο πριν από τη μεταφορά για να βοηθηθεί το έμβρυο να εκκολαφθεί και να εμφυτευτεί. Η υποβοηθούμενη εκκόλαψη είναι επίσης χρήσιμη για ωάρια ή έμβρυα που έχουν προηγουμένως καταψυχθεί, καθώς η διαδικασία μπορεί να σκληρύνει τη zona pellucida.
  • Προεμφυτευτικός γενετικός έλεγχος. Τα έμβρυα αφήνονται να αναπτυχθούν στην θερμοκοιτίδα έως ότου φθάσουν σε ένα στάδιο όπου μπορεί να αφαιρεθεί ένα μικρό δείγμα και να εξεταστεί για συγκεκριμένες γενετικές ασθένειες ή για τον σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων, συνήθως μετά από πέντε έως έξι ημέρες ανάπτυξης. Τα έμβρυα που δεν περιέχουν προσβεβλημένα γονίδια ή χρωμοσώματα μπορούν να μεταφερθούν στη μήτρα σας. Ενώ ο προεμφυτευτικός γενετικός έλεγχος μπορεί να μειώσει την πιθανότητα ένας γονέας να μεταβιβάσει ένα γενετικό πρόβλημα, δεν μπορεί να εξαλείψει τον κίνδυνο. Ο προγεννητικός έλεγχος μπορεί να εξακολουθεί να συνιστάται.

Μεταφορά εμβρύου

Η εμβρυομεταφορά γίνεται συνήθως πραγματοποιείται δύο έως πέντε ημέρες μετά την ωοληψία.

Μπορεί να σας χορηγηθεί ένα ήπιο ηρεμιστικό. Η διαδικασία είναι συνήθως ανώδυνη, αν και μπορεί να έχετε ήπιες κράμπες.
Ο γιατρός θα εισάγει έναν μακρύ, λεπτό, εύκαμπτο σωλήνα που ονομάζεται καθετήρας στον κόλπο, μέσω του τραχήλου της μήτρας και στη μήτρα σας.
Μια σύριγγα που περιέχει ένα ή περισσότερα έμβρυα αιωρούμενα σε μικρή ποσότητα υγρού συνδέεται στο άκρο του καθετήρα.
Χρησιμοποιώντας τη σύριγγα, ο γιατρός τοποθετεί το έμβρυο ή τα έμβρυα στη μήτρα.
Εάν είναι επιτυχής, ένα έμβρυο θα εμφυτευτεί στο βλεννογόνο της μήτρας σας περίπου έξι έως 10 ημέρες μετά την ωοληψία.

Μετά τη διαδικασία

Μετά την εμβρυομεταφορά, μπορείτε να συνεχίσετε τις συνήθεις καθημερινές σας δραστηριότητες. Ωστόσο, οι ωοθήκες σας μπορεί να εξακολουθούν να είναι διογκωμένες. Σκεφτείτε να αποφύγετε την έντονη δραστηριότητα, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει δυσφορία.

Οι τυπικές παρενέργειες περιλαμβάνουν:

  • Λίγες σταγόνες διαυγούς υγρού ή αίματος λίγο μετά τη διαδικασία
  • Ευαισθησία στο στήθος λόγω των υψηλών επιπέδων οιστρογόνων
  • Ήπιο φούσκωμα
  • Ήπιες κράμπες
  • Δυσκοιλιότητα

Εάν εμφανίσετε μέτριο ή έντονο πόνο μετά την εμβρυομεταφορά, επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Αυτός θα σας αξιολογήσει για επιπλοκές όπως λοίμωξη, συστροφή μιας ωοθήκης και σοβαρό σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών.

Αποτελέσματα

Περίπου 12 ημέρες έως δύο εβδομάδες μετά την ωοληψία, θα κάνετε μία εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί αν είστε έγκυος.

Εάν δεν είστε έγκυος, θα σταματήσετε να παίρνετε προγεστερόνη και πιθανότατα θα σας έρθει περίοδος εντός μιας εβδομάδας. Εάν δεν έχετε περίοδο ή έχετε ασυνήθιστη αιμορραγία, επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Εάν ενδιαφέρεστε να επιχειρήσετε έναν ακόμη κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), μπορεί να σας προταθούν μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να βελτιώσετε τις πιθανότητες να μείνετε έγκυος μέσω IVF.
Οι πιθανότητες να γεννήσετε ένα υγιές μωρό μετά τη χρήση εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως:

  • Την ηλικία της μητέρας. Όσο νεότερη είστε, τόσο πιο πιθανό είναι να μείνετε έγκυος και να γεννήσετε ένα υγιές μωρό χρησιμοποιώντας τα δικά σας ωάρια κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι γυναίκες ηλικίας 41 ετών και άνω συχνά συμβουλεύονται να εξετάσουν το ενδεχόμενο χρήσης ωαρίων δότριας κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης για να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας.
  • Κατάσταση εμβρύου. Η μεταφορά εμβρύων που είναι πιο ανεπτυγμένα συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά εγκυμοσύνης σε σύγκριση με τα λιγότερο ανεπτυγμένα έμβρυα (δεύτερης ή τρίτης ημέρας). Ωστόσο, δεν επιβιώνουν όλα τα έμβρυα από τη διαδικασία ανάπτυξης.
  • Αναπαραγωγικό ιστορικό. Οι γυναίκες που έχουν γεννήσει στο παρελθόν έχουν περισσότερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες με εξωσωματική γονιμοποίηση από ό,τι οι γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει ποτέ. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι χαμηλότερα για τις γυναίκες που έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν πολλές φορές εξωσωματική γονιμοποίηση αλλά δεν έμειναν έγκυες.
  • Αιτία υπογονιμότητας. Η ύπαρξη φυσιολογικής προσφοράς ωαρίων αυξάνει τις πιθανότητες να μπορέσετε να μείνετε έγκυος με τη χρήση εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι γυναίκες που πάσχουν από σοβαρή ενδομητρίωση έχουν λιγότερες πιθανότητες να μπορέσουν να μείνουν έγκυες χρησιμοποιώντας εξωσωματική γονιμοποίηση από ό,τι οι γυναίκες που έχουν ανεξήγητη υπογονιμότητα.
  • Παράγοντες του τρόπου ζωής. Οι γυναίκες που καπνίζουν συνήθως έχουν λιγότερα ωάρια που ανακτώνται κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση και μπορεί να αποβάλλουν συχνότερα. Το κάπνισμα μπορεί να μειώσει την πιθανότητα επιτυχίας μιας γυναίκας με τη χρήση εξωσωματικής γονιμοποίησης κατά 50%. Η παχυσαρκία μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες να μείνετε έγκυος και να αποκτήσετε μωρό. Η χρήση αλκοόλ, ψυχαγωγικών ναρκωτικών, υπερβολικής καφεΐνης και ορισμένων φαρμάκων μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής.
Seraphinite AcceleratorOptimized by Seraphinite Accelerator
Turns on site high speed to be attractive for people and search engines.